INTENCJA

Przy pomocy łaski Bożej przystępujemy do rozważania męki Pana naszego Jezusa Chrystusa.

Ofiarować ją będziemy Ojcu niebieskiemu na cześć i chwałę Jego Boskiego Majestatu, pokornie Mu dziękując za wielką i niepojętą miłość ku rodzajowi ludzkiemu, iż raczył zesłać Syna swego, aby za nas wycierpiał okrutne męki i śmierć podjął krzyżową. To rozmyślanie ofiarujemy również ku czci Najświętszej Maryi Panny, Matki Bolesnej, oraz ku uczczeniu Świętych Pańskich, którzy wyróżniali się nabożeństwem ku Męce Chrystusowej.

W pierwszej części będziemy rozważali, co Pan Jezus wycierpiał od modlitwy w Ogrójcu aż do niesłusznego przed sądem oskarżenia. Te zniewagi i zelżywości temuż Panu, za nas bolejącemu, ofiarujemy za Kościół święty katolicki, za najwyższego Pasterza z całym duchowieństwem, nadto za nieprzyjaciół krzyża Chrystusowego i wszystkich niewiernych, aby im Pan Bóg dał łaskę nawrócenia i opamiętania.

HYMN

  1. Żal duszę ściska, serce boleść czuje, *
    Gdy słodki Jezus na śmierć się gotuje; *
    Klęczy w Ogrójcu, gdy krwawy pot leje, *
    Me serce mdleje.
     
  2. Pana świętości uczeń zły całuje, *
    Żołnierz okrutny powrozmi krępuje! *
    Jezus tym więzom dla nas się poddaje, *
    Na śmierć wydaje.
     
  3. Bije, popycha tłum nieposkromiony, *
    Nielitościwie z tej i owej strony, *
    Za włosy targa: znosi w cierpliwości *
    Król z wysokości.
     
  4. Zsiniałe przedtem krwią zachodzą usta, *
    Gdy zbrojną żołnierz rękawicą chlusta; *
    Wnet się zmieniło w płaczliwe wzdychanie *
    Serca kochanie.
     
  5. Oby się serce we łzy rozpływało, *
    Że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało! *
    Żal mi, ach, żal mi ciężkich moich złości *
    Dla Twej miłości!

LAMENT DUSZY NAD CIERPIĄCYM JEZUSEM

  1. Jezu, na zabicie okrutne, *
    Cichy Baranku od wrogów szukany, *
    Jezu mój kochany!
     
  2. Jezu, za trzydzieści srebrników *
    Od niewdzięcznego ucznia zaprzedany, *
    Jezu mój kochany!
     
  3. Jezu, w ciężkim smutku żałością, *
    Jakoś sam wyznał, przed śmiercią nękany, *
    Jezu mój kochany!
     
  4. Jezu, na modlitwie w Ogrójcu *
    Strumieniem potu krwawego zalany, *
    Jezu mój kochany!
     
  5. Jezu, całowaniem zdradliwym *
    Od niegodnego Judasza wydany, *
    Jezu mój kochany!
     
  6. Jezu, powrozami grubymi *
    Od swawolnego żołdactwa związany, *
    Jezu mój kochany!
     
  7. Jezu, od pospólstwa zelżywie *
    Przed Annaszowym sądem znieważany, *
    Jezu mój kochany!
     
  8. Jezu, przez ulice sromotnie *
    Przed sąd Kajfasza za włosy targany, *
    Jezu mój kochany!
     
  9. Jezu, od Malchusa srogiego *
    Ręką zbrodniczą wypoliczkowany, *
    Jezu mój kochany!
     
  10. Jezu, od fałszywych dwóch świadków *
    Za zwodziciela niesłusznie podany, *
    Jezu mój kochany!
     

Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, *
Dla nas zelżony i pohańbiony. *
Bądź uwielbiony! Bądź wysławiony! *
Boże nieskończony!

ROZMOWA DUSZY Z MATKĄ BOLESNĄ

  1. Ach! Ja Matka tak żałosna! *
    Boleść mnie ściska nieznośna. *
    Miecz me serce przenika.
     
  2. Czemuś, Matko ukochana, *
    Ciężko na sercu stroskana? *
    Czemu wszystka truchlejesz?
     
  3. Co mię pytasz? Wszystkam w mdłości, *
    Mówić nie mogę z żałości, *
    Krew mi serce zalewa.
     
  4. Powiedz mi, o Panno moja, *
    Czemu blednieje twarz Twoja? *
    Czemu gorzkie łzy lejesz?
     
  5. Widzę, że Syn ukochany *
    W Ogrójcu cały zalany *
    Potu krwawym potokiem.
     
  6. O Matko, źródło miłości, *
    Niech czuję gwałt Twej żałości! *
    Dozwól mi z sobą płakać.

Któryś za nas cierpiał rany, *
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

Któryś za nas cierpiał rany, *
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

Któryś za nas cierpiał rany, *
Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!